Bugun...

Av. ÖZCAN BAKIRCI

RACON BİTMİŞTİR

Tarih: 02-11-2025 15:25:00 Güncelleme: 02-11-2025 15:25:00

Bir zamanlar İstanbul’un arka sokaklarında “racon” diye bir kelime dolaşırdı.

Racon, sadece bir yasa dışı dünyanın kuralı değildi; o dünyanın içinde bile bir tür ahlaktı. “Kadına, çocuğa dokunulmaz.” “Hainin cezasını mafya değil, mahalle verir.” “Sözüne sadık kal, arkadan vurma.” Bunlar bir zamanlar bu şehrin karanlığında bile yer tutan kırık dökük ilkelerdi.

Bugün o raconun yerinde, TikTok’ta sallanan tabancalar, Snapchat’te paylaşılan gövde gösterileri ve OnlyFans’ta harcanan kolay paralar var.

“Yeni nesil mafya” diyorlar bunlara: Daltonlar, Casperlar, Redkitler, Çirkinler, Şirinler… İsimleri çocuk çizgi filmlerinden alınmış, ruhu ise çoktan kararmış bir kuşak.

“Racon bitmiştir!”

Bu söz, 2007 yapımı, Yavuz Turgul’un yönettiği, başrollerini Kenan İmirzalioğlu ve Şener Şen’in paylaştığı“Kabadayı” filminde Ali Osman’a söylettiği bir replikti. Bir dönemin onur kodlarının, “adamlık” tanımının çöktüğünün ilanıydı. Bugün o replik, sadece bir film sahnesinde kalmadı. İstanbul’un arka sokaklarında, Yenibosna’da, Esenyurt’ta, Gazi Mahallesi’nde her gün yeniden yankılanıyor. Çünkü racon gerçekten bitti. Yerini “motorsikletli çeteler” ve “hikâye atmak” aldı.

Yeni dünyanın çocukları

Artık kimsenin mahallesinde “abi” yok.

Bir zamanlar sol grupların “mahalleyi koruma” iddiası vardı; o da bitti. Devrimci duvar yazılarının üstüne şimdi “Daltonlar burada” yazıyorlar.

Esenyurt’un rezidanslarında, Kağıthane’nin arka sokaklarında, Gazi’nin arşınlanan meydanlarında gençler silah taşıyor, “sokak hakkı” kesiyor, haraca “ceza parası” diyor.

Polis TOMA’yla bekliyor ama korku her yere sinmiş.

Gençler artık ideolojiye değil, “hızlı para”ya inanıyor.

Kimi motosiklet üstünde, kimi sosyal medyada.

15 yaşında bir kız çocuğu, iki çetenin arasında kalıp vuruluyor.

Bir başka çocuk, elinde silahla TikTok’ta “nam salıyor.”

Oyun gibi…

Gerçek sanalın içinde kaybolmuş ve ölümün bile filtresi var artık.

Yoksulluk mu, boşluk mu?

Evet, yoksulluk bu hikâyenin zemininde.

Ama “Yoksulluk yeni bir şey değil.”

Bu başka bir şey. Bu, boşluk.

Rol modelin kalmadığı, “gelecek” diye bir kelimenin artık bir anlam taşımadığı bir boşluk.