Yazar mısın?
Dedi.
Neyi? Kah­ro­lu­şu­mu­zu, di­ye­cek­tim yine sus­tum o da bi­li­yor­du yıl­la­rın emek­çi­si, ga­ze­te­ci, emek­çi, Tur­han Bal.
Yıl­lar­dır söy­ler, bize de yaz­sa­na!
Vakit dar­lı­ğın­dan ama geç­ti­ği­miz gün­ler­de, ça­lı­şan ga­ze­te­ci­ler gü­nün­de Üs­kü­dar’da bir araya ge­lin­ce tamam, dedim.
Yal­nız­lı­ğı­mı­za ka­la­ba­lık oluş­tu­ru­ruz, belki. Ni­ha­ye­tin­de ken­di­miz çalıp, yine ken­di­miz din­li­yo­ruz. Bu za­man­da değil uzun za­man­dır kendi ba­şı­na bir ga­ze­te çı­ka­rı­yor, Tur­han Bal. Emek­çi, bil­gi­li, iyi okur, iyi de şiir yazar. Yü­rek­li­dir, yar­dım­se­ver, iyi eş, iyi baba, iyi dost.
Bey­lik soru.

Ne ya­za­yım, Tur­han?
Adam, kira ala­ma­dı diye ki­ra­cı­nın ka­pı­sı­na balta ile gir­me­ye kalk­mı­yor sa­de­ce, ka­pı­yı par­ça­lı­yor! Yet­mi­yor, üç beş camı da taş­la­ma­ya ka­rar­lı,
Mal kendi malı, öyle ya!

Ne ya­za­yım, Tur­han?
Ço­cuk­lar aç!
Ço­cuk­lar ders arası kan­tin­den bir şey ala­mı­yor, söy­le­ye­mi­yor, ba­ba­sı­na harç­lık pa­ra­sı­nı.
Ço­cuk­lar far­kın­da ve uta­nı­yor!
Bi­lir­sin, şair adam­sın, ne ka­pan­maz ya­ra­dır bu ge­le­ce­ğe miras.
Biz uta­nı­yo­ruz ah­va­li­miz­den, ger­çek utan­ma­sı ge­re­ken­ler?

Ne ya­za­yım, Tur­han?
Üni­ver­si­te­li genç­ler, değil sos­yal­leş­me, si­ne­ma, kitap almak, ya­ta­cak yer bu­la­mı­yor.
Belli başlı Be­le­di­ye­ler yemek, çorba ver­me­se ne ola­cak, bu fi­dan­lar?

Ne ya­za­yım, Tur­han?
Uza­yıp duran ve tüm kötü hava ko­şul­la­rın­da, ekmek kuy­ru­ğun­da sıra bek­le­yen hal­kı­mın, ken­di­mi­zin ha­li­ni mi?
Gi­de­rek yok­sul­la­şan ah­va­li­mi­zi mi?
Gün­den güne se­vi­ye, kül­tür ve bil­gi­nin yer­ler­de sü­rü­nen ha­li­ni mi?
Yoksa dok­to­ra dahi sal­dı­ran, doğ­ru­yu söy­le­ye­ne ha­ka­ret edi­len, yer­ler­de sü­rük­le­nip, iti­lip ka­kı­lan ga­ze­te­ci­le­ri mi?

Neyi ya­za­yım, Tur­han?
Göç­men­le­re halı satıp, gü­nü­nü kur­tar­ma­ya ça­lı­şan ve bir za­man­lar “kom­şu­su açken tok yat­ma­yan” ama yaz ta­ti­lin­de, kum­sa­lı pist bilip, pa­ra­sı kadar ko­nu­şan, sa­hi­li he­li­kop­ter pisti ya­pa­nı mı?
Yoksa İstan­bul Ak­sa­ray’dan Edir­ne Ka­pı­ku­le’ye fahiş fi­ya­ta o yok­sun mül­te­ci üze­rin­den para ka­zan­ma­ya cüret edecek kadar şu­uru­nu yi­tir­miş olanı mı?
Ya da ço­cuk­lar ka­çı­rı­lıp te­ca­vüz edil­di­ği­ni ya da ka­çı­rıl­ma­dan taciz edil­di­ği­ni, okul­lar­da olan­la­ra sözde eği­tim­ci­le­rin, ve­li­le­re “yok öyle ol­ma­mış­tır, siz yan­lış an­la­mış­sı­nız­dır” de­yi­şi­ni mi?
Me­se­la, bun­lar­dan sal­gın ya­yı­lı­yor diye ma­hal­le ke­di­le­ri­nin mama kap­la­rı­na zehir bı­ra­ka­nı mı?
Toplu ta­şı­ma ara­cı­na, dışkı bı­ra­kıp suçu kö­pe­ğe atanı mı?
Genç kız­la­rın peş­le­ri­ne ta­kı­lan sa­pık­la­ra hiç­bir cay­dı­rı­cı uy­gu­la­ma ol­ma­yı­şı­nı mı?
Yaş­lı­la­rın tar­tak­lan­dı­ğı, ka­dın­la­rın dış­lan­dı­ğı, ma­den­ci­le­rin tek­me­len­di­ği bir dün­ya­yı mı?
Se­vil­mi­yo­ruz!
Sa­yıl­mı­yo­ruz!
Ko­nu­şa­mı­yo­ruz!
Neyi ya­za­yım, azi­zim?
Ya­za­cak ne hal kaldı, ne der­man..
Şarkı söy­le­mek suç, şar­kı­cı suç. Şiir, söz suç!
İşin kö­tü­sü bun­la­rı görüp bilip, aydın diye ge­çi­nip, or­ta­lı­ğı ku­şat­mış ama sa­de­ce ger­çek ay­dın­la­rın önünü kes­me­yi görev edin­miş olan­lar.

Bu­ra­da nokta ge­li­yor ve biz o nok­ta­yı vir­gü­le çe­vir­mek için bel bü­kü­yo­ruz ama dik­kat!
Omur­ga değil Tur­han,
Sen iyi bi­lir­sin.
Topu topu zaten kaç ki­şi­yiz?
Ya­zı­yo­rum, öy­ley­se varım!
Önü­müz­de­ki yıl 2023 yı­lı­na, 2022’den selam olsun!
Tur­han Bal’ın nice emek­ler­le çı­ka­cak olan YÜ­ZÜN­CÜ SA­YI­SI­NA say­gıy­la…

Te­şek­kür­ler, Tur­han Bal.